Συστήματα ελέγχου πρόσβασης
Τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης, είναι στην ουσία συσκευές οι οποίες επιτρέπουν τη πρόσβαση μόνο σε εξουσιοδοτημένα άτομα. Αυτού του είδους τα συστήματα χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες, ανάλογα με το τύπο της εγκατάστασης, ενώ η πρόσβαση μέσω αυτών σε κάποιο προστατευμένο χώρο, μπορεί να επιτευχθεί μέσω κωδικού, καρτών προσέγγισης, δαχτυλικών αποτυπωμάτων, αναγνώριση προσώπου, ακόμα και μέσω της ίριδας του ματιού. Στη σύγχρονη εποχή, η εγκατάσταση ενός “access control” σε μεγάλα συγκροτήματα όπως νοσοκομεία, στρατιωτικές μονάδες και επιχειρήσεις είναι επιτακτική.
Ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου πρόσβασης
Ένα ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου πρόσβασης, καθιστά ένα χώρο λιγότερο ευάλωτο, παρέχει ασφάλεια σε χώρους υψίστης σημασίας βοηθώντας στην προστασία των φυσικών και εικονικών περιουσιακών στοιχείων. Επίσης ένα τέτοιο σύστημα βελτιώνει την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα προσφέροντας ευελιξία στους χρήστες ή το προσωπικό κατά την είσοδο/έξοδό τους από το χώρο. Οι υπεύθυνοι των χώρων παρακολούθησης, είναι σε θέση να καταγράφουν με ακρίβεια, τα άτομα που εισέρχονται σε ένα χώρο, το χρόνο παραμονής τους, αλλά και να δώσουν δικαιώματα πρόσβασης σε συγκεκριμένα άτομα τις ώρες και τις μέρες που επιθυμούν.
Πως δουλεύει ένα σύστημα ελέγχου πρόσβασης
Τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης εκτελούν έλεγχο ταυτότητας και εξουσιοδότηση χρηστών, αξιολογώντας τις απαιτούμενες πιστοποιήσεις σύνδεσης, οι οποίες μπορούν να περιλαμβάνουν κωδικούς πρόσβασης, προσωπικούς αριθμούς αναγνώρισης (PIN), βιομετρικές σαρώσεις, ή άλλους παράγοντες επαλήθευσης ταυτότητας.
Είδη ελέγχου πρόσβασης
Ο έλεγχος πρόσβασης με βάση τον κωδικό, απαιτεί μόνο την εισαγωγή των διαπιστευτηρίων του χρήστη (password) για να επιτρέψει την πρόσβαση. Το πλεονέκτημα σε αυτή τη μορφή εισόδου είναι ότι το σύστημα δεν απαιτεί κλειδιά ή κάρτες. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος παρέχει χαμηλό επίπεδο ασφάλειας, καθώς ένας κωδικός πρόσβασης μπορεί πολύ εύκολα να υποκλαπεί και για αυτό το λόγο τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης που βασίζονται σε κωδικούς πρόσβασης έχουν γίνει λιγότερο δημοφιλή.
Τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης που βασίζονται σε κάρτες μπορούν να χωριστούν σε δύο υποκατηγορίες. Αρχικά, εκείνα που χρησιμοποιούν κάρτες επαφής και εκείνα που χρησιμοποιούν κάρτες χωρίς επαφή. Η πρόσβαση στο χώρο μέσω κάρτας, θεωρείται ο πιο διαδεδομένη μορφή ελέγχου πρόσβασης και τη συναντάμε σε πληθώρα εγκαταστάσεων όπως σε γραφεία, ξενοδοχεία ακόμα και σε οικίες.
Η τελευταία κατηγορία είναι η βιομετρική τεχνολογία, η οποία προσδιορίζει τα άτομα βάσει των ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών τους. Οι κοινές βιομετρικές τεχνολογίες περιλαμβάνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα τη γεωμετρία της παλάμης, την ίριδα του ματιού, ακόμα και την αναγνώριση της φωνής και βρίσκονται σήμερα σε πολλές από τις συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Βασικό πλεονέκτημα της βιομετρικής τεχνολογίας, είναι ότι δεν απαιτούνται κάρτες ή κωδικοί για το άνοιγμα των θυρών και ότι προσδίδουν υψηλή ασφάλεια. Μειονέκτημα των βιομετρικών λύσεων είναι το υψηλό κόστος τους και ότι μπορεί να αλλάξουν ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα, οι διαφορές στην υγρασία μπορεί να προκαλέσουν μικρές αλλαγές στα δακτυλικά αποτυπώματα. Ωστόσο, η ακρίβεια των βιομετρικών συστημάτων έχει βελτιωθεί, το κόστος έχει μειωθεί, με αποτέλεσμα αυτή η τεχνολογία να γνωρίσει αυξημένη ανάπτυξη.
